Tytuł artykułu:

>> Interesowanie się programistyką jako dziedziną wiedzy o programowaniu to coś, co rzadko się zdarza. Ludzie idą na kursy, ściągają kursy z Internetu, kupują książki o programowaniu, czytują bloga. Tu masz wiedzę o programistyce, a to coś więcej niż sama umiejętność - programowanie. To podejście nie tyle do rozwiązywania (po programistycznemu) problemów, ale szukanie wszelkich rozwiązań, to styl myślenia o tym co jest do zrobienia jako o czymś wykonywalnym, ale jednocześnie miłym w użytku. Skoro interesujesz się tym wszystkim i docierasz do tak niszowych miejsc jak moje, to jest jeszcze nadzieja, że rynek nie tylko nasyci się programistami, ale wytworzy nowe rozwiązania, o co w dziedzinie technologii jest (obecnie) niezwykle ciężko...

Tytuł artykułu:

>> Ja to powiem wprost. Jest trudno pracować z programistami. Jest to stwierdzenie może przesadne dla niektórych, ale ja tu od razu mówię o "wysokiej półce", o "drillującym spojrzeniu" i "innym myśleniu". Mówię o programistach, którzy zarabiają po kilkadziesiąt tysięcy (i więcej) - a tacy są i w Warszawie. Przede wszystkim zapominamy w obecnych czasach o kulturze pracy z człowiekiem, który zjadł zęby na myśleniu. W projekcie podchodzimy z prozaicznymi sprawami, a on tu jest od nie tyle spraw konkretniejszych, co od zupełnie innego obszaru myślenia...

Tytuł artykułu:

>> Programista w firmie Warszawskiej waży dużo. Nie mówię tu o wadze ciała (choć zwykle jest na odwrót, bo jest naprawdę - pochłonięty pracą (pasją/hobby), ale o wadze dla firmy. Jest to koszt, jest też koszt w podejściu, bo trzeba mieć do takiego odpowiednie podejście chcąc wykorzystywać jego możliwości bardziej niż na minimum niezbędne do uzyskania wypłaty oraz jest to koszt dla pracowników, którzy (niestety - często) musza obserwować człowieka, który siedzi nieco z boku, gdy inni pożywiają się wspólnie czy mają czas na rozmowy przy końcówce spotkań zespołu...

Tytuł artykułu:

>> Choć utarło się przekonanie, że cyfrowy świat nie zna granic, a informatyka to uniwersalny język globalnej współpracy, programista kultury europejskiej odznacza się wyraźną odrębnością. W dobie zacierających się różnic kulturowych paradoksalnie to właśnie kultura — wyraźnie, lecz nieubłaganie — kształtuje kompetencje, nawyki i postawy ludzi nowych technologii. Czy jednak europejski programista rzeczywiście jest inny niż jego odpowiednik z innych stron świata? To pytanie wydaje się prowokacyjne, być może nawet anachroniczne, ale odpowiedź na nie pozwala lepiej zrozumieć współczesną Europę, jej wartości oraz wyzwania stojące przed branżą IT.

Tytuł artykułu:

>> Świat opanowany przez kody, algorytmy i wieczne tutoriale. Miliony ludzi zerkających nerwowo w terminal, usiłujących pojąć magię, którą nazywamy programowaniem. Przemysł, szkoły, a nawet przedszkola przekonują nas, że programować „musi każdy”. Języki się piętrzą, frameworki mutują szybciej niż memy w internecie, a my? My pytamy: po co?...

Tytuł artykułu:

>> Nie brakuje dziś poradników ani internetowych kursów, które obiecują szybkie opanowanie programowania i gwarantują niemal natychmiastowy sukces na rynku pracy. Wydaje się, że wystarczy kilka intensywnych miesięcy, aby zostać pożądanym specjalistą IT – zwłaszcza w Polsce, gdzie branża technologiczna rozwija się niezwykle dynamicznie. Jednak za tym optymistycznym obrazem kryje się mniej oczywista prawda: nauka programowania w lokalnych realiach wymaga nie tylko znajomości kodu, ale także zrozumienia specyfiki krajowego rynku, jego oczekiwań, barier i wyzwań.

Tytuł artykułu:

>> Stereotyp programisty – zamkniętego w ciemnym pokoju, gadającego z komputerem bardziej niż z ludźmi – przez lata rósł w siłę. Przez chwilę wydawało się, że wystarczy „klepać kod”, by świat leżał odłogiem. Ale, niestety, programowanie to nie tylko samotne boje z debuggerem. Żyjemy w czasach, w których „komunikatywność” stała się ponadskutecznym słowem w ogłoszeniach o pracę – czymś równie istotnym jak znajomość bibliotek czy wzorców projektowych.

Tytuł artykułu:

>> Często słyszymy, że prawdziwy programista koduje „z klasą” – dosłownie i w przenośni. W środowisku programistycznym utarło się przekonanie, że elegancka i poprawna architektura aplikacji opiera się przede wszystkim na wykorzystaniu klas, dziedziczenia i obiektów. Programowanie obiektowe stało się niemal synonimem profesjonalizmu i metody „z klasą” – zarówno pod względem kodu, jak i stylu pracy. Czy jednak zawsze programowanie głównie z użyciem klas oznacza programowanie z klasą?

Tytuł artykułu:

>> Zanim świat okrzyknął dane „nową ropą”, programiści uczyli się, że baza danych to coś więcej niż tylko zbiór niekończących się tabel z nudnymi rekordami, w których giną nie tylko dane, ale i resztki rozsądku. Dziś "wystarczy" już napisać SELECT * FROM users, żeby myśleć o sobie jak o rewolucjoniście kodu. Prawdziwe wyzwanie zaczyna się, gdy okazuje się, że za każdą tabelą ciągną się historie: decyzji, zależności, kompromisów i... konsekwencji.